2004 yılından Lise 1. sınıftan bu yana arkadaşız. İdil her zaman mutfakta yetenekli o kadar da fotoğrafa düşkündü yine de profesyonel hayatında Moda Tasarımcısı olmayı seçti. Evrim ise üniversitede İktisat okumayı seçerken yemek tutkusu hep daha baskın olmuştu. Gezip tozmayı, yemek yemeyi, restoran / meyhane keşifleri yapmayı seviyoruz. Tüm boş zamanlarımızı veya tatillerimizi ne yemek yemeliyiz ne içeceğimiz, hangi restoran keşiflerimi yapacağımız üstüne kurguluyoruz. Bu sebeple uzun süreden beri, bu blogdan önce bile arkadaşlarımız tarafından 'bugün şuradayız, şöyle güzel yemek istiyoruz nerede yiyelim veya hangi restoran daha iyi, hangi meyhane mezeleri güzel?’ Veya 'şöyle tatil istiyoruz nereye gidelim?' sorularıyla karşılaşıyorduk. Baktık ki herkese tavsiyeler vermekten yorulduk. Acaba blog mu açsak, oradan paylaşırız, soran olursa da direkt oraya yönlendiririz dedik. Aslında Sosyal Yiyiciler tam olarak İdil ve Evrim’in günlüğü olarak yola çıkıp şimdi binlerin takip ettiği blog haline geldi.
Floransa'da I Fratellini aklımıza geliyor ilk olarak. Beraber çıktığımız en romantik tatillerden... Ayak üstü geçerken uğrayıp aldığımız 2 minik sandviçin ve ev yapımı şarabın bizi bu kadar etkileyeceğini söyleseler gerçekten inanmazdık. Onun dışında Dusseldorf’a her gittiğimizde gerçekten keyif aldığımız Munsterman Kontor isminde restoran var. 1885 yılından bu zamana gelen hikayesi var, tam ne mutfağı yapıyor derseniz cevap vermesi güç. Her sene Michelin tavsiye listesinde yerini koruyor. Oranın deniz mahsullü salatasını değişmeyiz sanırım. Gönlümüzde taht kurmuş sorusunu mekan değil de ülke düşünürsek, kuşkusuz Tayland bizim için etkileyici deneyimdi. Tadabileceğimiz her şeyi tattık, yemek ve restoran keşifleri yetmedi yerinde o yemeklerin nasıl pişirileceği konusunda ders bile aldık.
Chiang Mai'ye gittiğimizde herkesin bahsedip durduğu meşhur böcek ızgaralarla gece pazarında karşılaştık. Kağıttan yapılmış külahlara kepçeyle doldurup satıyordu tezgahtaki adam. Yiyecek miyiz yemeyecek miyiz diye kısa diyalog yaşadıktan sonra İdil ortaya fikir attı. Tadı nasıl diye merak ediyoruz ama beğenip oturup külah dolusu böceği yemek niyetinde değiliz nihayetinde. Satın alanlardan rica edelim birer kurtçuk tadabilir miyiz diye düşündük. Rica ettik o da sağ olsun satın alan ablamız külahından birer kurtçuk verdi. Biz de böylece böcek de yemeden Tayland' dan döndük dememiş olduk.
Baklavanın hasını yemeye Gaziantep' e.. Baklava konusunda apayrı dosya hazırlanır, Antepliler bu konuda oldukça iddialı. Antep’in havasının suyunun ve nem oranının bile baklava yapımı için en uygun şartları sağladığını, bu sebeple de Türkiye’ de en lezzetli baklavanın Gaziantep’ te olduğunu savunuyorlar. Yedikten sonra hak verdik.
Kesinlikle meyan kökü şerbeti. Gaziantep’ te tüm gün boyunca yediğimiz yemeklerin üstüne bak bu sindirime iyi gelir diye Evrim güzel güzel övdü... Sonunda sokakta şerbetçiye denk geldik. Tadına baktım ve bardağı Evrim’ in eline geri verdim. Hayatımda bu kadar garip tat hatırlamıyorum. Evrim ise bayıla bayıla içiyor hala.
Söğüş ya da kokoreç yemek aklımıza geldi ilk. Saat kaç olursa olsun Asım’ dan yarım ekmek kokoreç yemek (yazarken yutkunduk), Cimbom’ dan tekmil söğüşe yemek asla hayır demiyeceğimiz lezzetlerden. Meyhane eşlikçisi olarak da favorilerimiz diyebiliriz aslına bakarsanız.
En sevdiğimiz yemekleri sanırım restoran ve meyhane menüsünden ziyade en lezzetli biz yapıyoruz. (mütevazi olamadık pardon : )) Beraber yaptığımız ve beraber yediğimiz her yemek sanırım bize güzel geliyor. Mesela makarnanın en iyisini ve en tazesini de , fırında uzun uzun pişen güveç yemeklerini de Evrim baya güzel yapıyor.
Meze ve meyhane kültürüyle aramız çok iyi! Hatta sürekli değişik meze yapan meyhane yok diye hayıflanıp duruyoruz kendi kendimize. Sürekli farklı meyhane keşifleri yapmaya, restoran keşfetmeyi ve yemek tadımları yapmayı da ayrıca seviyoruz. Evimizde büyük sofralarda arkadaşlarımıza sofralar hazırlamayı seviyoruz bir de. Her seferinde masada görebileceğiniz iki meze var, Evrim’ den meyhane usülü meze seçimi Atom, İdil’ den meyhane usülü meze seçimi Humus! Meyhane ortamında rakı balık yemek için tercihimiz tam Tekmil Favadan meze konusunda şaşmayız.
Meyhane dediğimizde, Kemeraltı’ nda balık pişiricisi var. Her ne kadar meyhane adını duyurmamaya çalışsak da, arada paylaşıyoruz kıyamıyoruz. Kendileri de tanınır olmak istemiyor. Meyhane ortamında Zeki Müren eşliğinde yemek yiyip, meze tırtıklayıp, pilakimize ekmek banmayı pek bir seviyoruz.
Abartılı şekilde romantik çift değiliz sanırım :) Bize doğa olsun, yıldızlar olsun, bir kadeh şarap olsun, yanında cız-bız mangal olsun. Komik ama bizim yemek konusunda romantik ortamımız bu sanırım, meyhane veya restoran ortamına ihtiyaç duymuyoruz. Yapay dekorasyonla romantizm yapamıyoruz.
Aramızda hep konuştuğumuz şu noktalar var bu sıralar. İlk önce bize en fazla sorulan soru bu değirmenin suyu nereden geliyor ( evet ne kadar kaba bir benzetme fakat bize bu mesajı atan takipçilerimiz var maalesef)? Onlara verdiğimiz cevabı tekrar buradan da paylaşmak istiyoruz. İkimiz de kendi profesyonel işlerinde tam zamanlı çalışan, parasını kazanan insanlarız ve inanın kazandığımız paranın neredeyse tümünü tekrar kendimiz için harcıyoruz. Herkesin kendi kişisel tercihleri, sizler gardırobunuzda markaların yeni sezon rafından alınmış 2-3 ürünle mutluluk ararken, ya da yeni aldığınız arabanızın taksitini ödemek için sosyal ortamlarınızdan vazgeçerken, bizler o para ile yeni yerlere gidip, yeni şeyler deneyimleme, yeni yemek ve restoran / meyhane keşifleri derdindeyiz çoğu zaman. O yüzden gerçekten istiyorsanız yapabilirsiniz. Olay hayatınızın önceliklerini belirlemekle alakalı. Yani eğer gerçekten Küba’ ya gitmek istiyorsan o bileti şimdi al. Ne olacak ki?
Sevgiler
İdil & Evrim
